Van deze tuin in de doktersbuurt gaat mijn hart sneller kloppen. Het eerste dat opvalt is die mooie goot van oude dakpannen die vanonder de regenpijp dwars over het pad naar de tuin loopt.
Als het regent loopt het water naar een geultje in de tuin. Dat is creatief bedacht! ‘Nou ik heb het niet helemaal van mezelf hoor,’ bekent Edwin. ‘Ik volg al een tijdje de Facebookpagina Eco-care hoveniers van Loek Gorris uit Zutphen. Als je ziet wat hij voor paradijsjes creëert met biologische planten en afgedankte stenen en dakpannen, echt geweldig. En ik heb dat op mijn eigen manier in mijn tuin toegepast.’
‘En kijk, daar aan het eind van het geultje heb ik een kuil gegraven. Als het dan echt héél hard regent heb ik dat als extra wateropslag, maar eigenlijk staat er nooit water in, want met zoveel groen in de tuin zakt het al heel goed de bodem in. Het bereikt de kuil niet eens.’
Met afgedankte tegels, klinkers en dakpannen heeft Edwin een verhoogde border gemaakt. Gewoon los gestapeld, niet gemetseld. Daarmee bied je een hotel aan insecten en kleine zoogdieren. Ook muurbloempjes en plantjes, zoals de steenbreek-varen vinden in het muurtje een plek om te wortelen.
Nog een tip van Edwin. Als ijzerhard en kaardenbol in het najaar zijn uitgebloeid, laat dan de kale sprieten gewoon staan. Dan kan het zich uitzaaien en wat er overblijft is weer snoepgoed voor de vogeltjes. Pas in het voorjaar gaat Edwin met zijn handen door de plant en breekt de inmiddels dorre takken met een zacht knakje af.
Dan lopen we over de vlonder, langs zijn huis over een smal paadje van één tegel breed naar de achtertuin. Naast dat pad ligt een lage takkenril. Ook dat is weer een fijne schuilplaats voor insecten en kleine zoogdieren. Een takkenril maak je door op een regelmatige afstand twee rijen paaltjes of takken in de grond te plaatsen. Edwin heeft hiervoor wilgentakken gebruikt en die ook tussen die twee rijen paaltjes neergelegd. Op een dag zag hij dat er een paar paaltjes begonnen uit te lopen. Nu staan er tussen de korte paaltjes ook drie wilgen die de ril op zijn plaats houden.
Boswachter Arjan Postma legt in dit filmpje uit hoe je een takkenril kan maken. Daaruit blijkt al gauw hoe het komt dat de paaltjes in de tuin van Edwin zijn uitgelopen. Kennelijk heeft hij deze paaltjes ‘verkeerd om’ in de grond gezet. Je moet de paaltjes met de punt, dus met de bovenkant van de boom, in de grond moet zetten. Doe je dat niet, dan loopt hij opnieuw uit en dan krijg je er weer een boom voor cadeau. Edwin is daar wel blij mee, maar let erop als je zelf aan de slag gaat 😊
In de achtertuin zie ik twee insectenhotels van hout. Die kun je ook heel simpel zelf maken door takken van allerlei formaten in stukken te zagen. Daar boor je gaatjes in en stapelt ze op elkaar. Je kunt er ook riet, plantenresten, dennenappels of leem tussen stoppen. Wil je zelf ook een insectenhotel maken? Van super-de-luxe insectenhotel tot eenkamer appartement voor bijen, op de website van Natuurmonumenten zie je hoe je ze maakt!
Als erfafscheiding langs de steeg staat een schutting van gevlochten wilgentakken en daar tegenaan is riet bevestigd. Dat riet komt uit het Oostzanerveld, waar Edwin als vrijwilliger werkt. Boven de tafel een pergola XL, de airco in de zomer. Daar groeien druivenranken langs de palen en over de spanten. ’s Zomers is dat als de tuin van Bacchus, met de druiven zo op de greep boven de tafel.
Net als we ons omdraaien naar de kuip met de bloeiende appelboom komt vriend en bioloog Hans van Moorsel achterom lopen. ‘Ja, niet alleen insecten en vogels eten uit deze tuin!’ roept hij enthousiast. Hans is daar omdat er die avond een vergadering is van Biodiversiteitsgroep De Dors. Nou, dan mogen de heren van mij ook samen op de foto.
*Rechts op de foto is Edwin
