Pffff, alweer naar de stembus. Door het aftreden van het kabinet Schoof mag Nederland 29 oktober weer zijn stem uitbrengen voor de Tweede Kamer. Deze regering heeft de rit van vier jaar niet uitgezeten waardoor wij wederom voortijdig het stemhokje mogen opzoeken. En dat vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen die in maart zijn. Mensen om mij heen worden hier wel eens een beetje stem-moe van. Moet ik nog wel gaan stemmen? Heeft dat wel nut? Ze maken er toch weer een potje van in Den Haag.
Nou, ook deze burgemeester heeft wel eens last van zulke gedachten. Maar dat komt niet voort uit het feit dat ik geen zin heb om te gaan stemmen.
Ik maak mij namelijk wel eens zorgen. Zorgen om de richting die wij op gaan. Standpunten verharden en het gaat steeds meer om gevoel. We hebben meer informatie tot onze beschikking dan alle voorgaande generaties bij elkaar opgeteld, maar we zijn nog nooit zo slecht geïnformeerd geweest. Plus, mensen hebben steeds meer moeite om een andere mening te respecteren. En die eigen mening is zo belangrijk dat democratie en rechtstaat regelmatig als lastig gezien worden.
Maar onze democratie is het gevolg van eeuwenlange strijd. Zij zorgt voor vrijheid en welvaart waar wij allemaal van kunnen genieten. Mits we hem onderhouden. Dat doen wij door in gesprek te blijven met elkaar en respect te hebben voor die andere mening. Mijn wens is dat we die waarde weer vinden met elkaar en de nuance opzoeken. Met kennis en met gevoel. En natuurlijk door te gaan stemmen, want daarmee dragen wij allemaal bij. Ik wens u veel geduld en wijsheid toe.
